Činjenica jeste da su Njemci eksperimentisali sa izgradnjom letjelica koje su donekle ličile na leteće tanjire ali od toga na kraju nije bilo ništa. Naravno, možemo se pitati odakle su dobili ideju za takve projekte?! Međutim, to je poslužilo kasnije za dezinformativnu kampanju u smislu da su NLO-i isključivo njihov proizvod ili da je ta tehnologija nasljeđena od njih, na šta su se mnogi uhvatili.
Činjenica da se oni pojavljuju na ovoj planeti već hiljadama godina se pri svemu tome ignoriše!?
Tokom i kratko nakon Drugog svjetskog rata, NLO-i su od strane Amerikanaca bili većinom nazivani “foo fighters”. U jednom kratkom periodu nakon rata neki krugovi američke armije su sumnjali da se tu radi o ruskim letjelicama jer im je bilo veoma dobro poznato dokle su Njemci bili stigli i da oni s tim nemaju veze osim možda nekih početnih projekata (u međuvremenu su okupirali veliki dio Njemačke a operacijom “paperclip” prebacili su većinu njemačkih naučnika koji su se bavili aeronautikom u SAD). Tako su oni nakratko smatrali da su Rusi usavršili njemačke projekte. Međutim, problem je bio u tome što nisu bili viđani samo “leteći tanjiri,” nego i drugi oblici letjelica, kao npr. u obliku cigare, lopte ili trokuta. U sukobima s njima život je izgubilo više od 50 američkih pilota (J. Keel; Our Haunted Planet).
R. Dolan je skupio dosta dokumentacije iz tog perioda naše istorije. Tako, u knjizi UFOs and the National Security State, na strani 50, 51 i 52, možemo naći sljedeće:
Citat:
Krajem jeseni 1947. godine, za analitičare ATIC-a, to - “da li NLO-i postoje,” nije više bilo nikakvo pitanje. Takođe su bili načisto i s tim da uz pomoć prirodnih fenomena neće biti u stanju da objasne tu misteriju. Jasno je bilo to da su ti objekti viđani, da su izvanredno tehnološki napredni i da je njihovo kretanje indiciralo da njima upravlja neka inteligencija. Pitanje je bilo, - “kome oni pripadaju”?(…)
Dvadesetosmog oktobra, brigadni general Schulgen, komandant odjeljenja ‘Air Intelligence Requirements Division’, napisao je jedan izvještaj od pet strana baziran na podacima o karakteristikama letećih tanjira koje mu je prethodnog mjeseca dostavio Twining. Schulgenov izvještaj je imao naslov “Draft of Collection Memorandum” i u njemu je naveo ono što je on smatrao “trenutno dostupnim obavještajnim podacima o letjelicama tipa letećih tanjira”. Kad se to uzme zajedno sa Twiningovim pismom i ostalom dokumentacijom koja potiče iz te godine, onda nam to kazuje na činjenicu da je američko vojno rukovodstvo smatralo NLO-e jednim izvanrednim problemom koji je bio od velike važnosti za nacionalnu bezbjednost.
Taj dokument je otkrivao mnoge detalje o NLO-ima, onako kako su oni viđeni od strane vojnog personala. Tu je takođe bilo primjećeno da su letjelice tipa “letećih tanjira” bile viđane od strane mnogih lica na različitim mjestima kao što su SAD, Aljaska, Kanada, Mađarska, ostrvo Guam, Japan itd. Izvještaji o viđenju tih objekata stizali su od kompetentnih posmatrača od kojih su neki bili oficiri američkog vazduhoplovstva. Opservacije NLO-a obavljane su sa zemlje i iz vazduha. Njihove sposobnosti su takođe tu bile opisane s nešto više detalja nego u Twiningovom septembarskom pismu:
“a) relativno pljosnato dno sa ekstremno velikom sposobnošću reflekcije svjetlosti;
b) nedostatak zvuka osim u slučajevima prelaska u super-manevarski modalitet;
c) ekstremne manevarske sposobnosti i mogućnost lebdenja u mjestu;
d) ovalan oblik sličan disku sa kupolom na vrhu;
e) nedostatak tragova izduvnih gasova, osim u nekoliko slučajeva kada su bili plavičaste boje kao kod pogona na dizel gorivo i koji su se zadržavali u zraku oko jedan sat. U nekim izvještajima pominje se smeđi trag koji može biti rezultat dodavanja specijalnog katalizatora za ostvarenje veće snage ili ubrzanja;
f) sposobnost da iznenada nestanu, bilo uz pomoć velike brzine ili potpune dezintegracije; g) sposobnost da se iznenada pojave bez najave;
h) njihova najčešće primjećivana velićina odgovarala je našim avionima tipa C-54 ili ‘Constellation’;
i) sposobnost da se veoma brzo grupišu u zgusnute formacije;
j) njihova sposobnost izmicanja potjeri sugeriše mogućnost manuelnog upravljanja, a možda se kontrolišu i uz pomoć elektronskih uređaja, daljinskom kontrolom;
k) kod nekih operativnih stanja, te letjelice imaju sposobnost da naprave jedan čist put kroz oblake – širine od nekih pola do jedne milje. Taj fenomen je do sada bio primjećen samo u jednom slučaju.”
U ovom Schulgenovom memorandumu bio je i jedan paragraf koji je indicirao postojanje i jedne vanzemaljske hipoteze:
“Dok postoji mogućnost da su ti objekti proizvedeni od strane Rusa, što bi bilo zasnovano na planovima i projektima koje su prethodno ostvarili Njemci, kod nekih elemenata preovladava mišljenje da ti objekti mogu da predstavljaju neku vrstu inter-planetarnih letjelica.”
Schulgen je smatrao da i Rusi takođe mogu da stoje iza tog fenomena. On je duboko proanalizirao mogućnost da Rusi proizvode njemačko “leteće krilo” koje je dizajnirano za vrijeme prošlog rata, a posebno radove braće Horten, koji su imali ugovor sa Luftwaffe. Odmah nakon ovog memoranduma, američki vojni isljednici otputovali su za Evropu kako bi ispitali braću Horten, kao i druge tragove koje mogu ukazivati na to da su Rusi ti koji stoje iza proizvodnje letećih tanjira. Do decembra, obadva brata su bila pronađena zajedno sa većim brojem vodećih njemačkih eksperata za avijaciju. Nakon jednog dužeg njihovog ispitivanja, Amerikanci nisu našli ništa što bi moglo povezati Ruse, - ili bilo koga drugog, sa fenomenom letećih tanjira. Tako su Schulgenove špekulacije doživjele svoj kraj.
Isto se desilo i sa ATIC-om, koji je proučavao poslednja zbivanja na području njemačke aeronautike, pri čemu su im uveliko pomagali njemački naučnici, eksperti za avijaciju koji su bili dovedeni u bazu Wright Field. Aerodinamičari u ATIC-u, avionske laboratorije i aero-medicinske laboratorije vazduhoplovnih snaga, zaključili su da:
1. nijedna poznata letjelica ne može da uradi ono što je viđeno da NLO-i mogu
2. čak i kada bi takva letjelica mogla da bude sagrađena, ljudsko tijelo ne bi moglo podnjeti silovite manevre koji su primjećeni
3. nijedan do sada poznati materijal ne bi mogao da podnese naprezanja do kojih dolazi kod takvih manevara, niti toplotu koja se razvija kod takvih brzina.
Iz tih razloga, određen broj tih naučnika (mi ne znamo koliko njih tačno) je vjerovao da su leteći tanjiri inter-planetarne letjelice. Sami dokazi su isključivali svaki drugu mogućnost.(…)
**
Na osnovu ovoga se može jasno vidjeti da je teorija o njemačkom porijeklu NLO-a davno bila odbačena, mada se ona kasnije uposljavala u dezinformativne svrhe. Ljudi su prijemčivi za “ovozemaljska objašnjenja” fenomena koje izazivaju entiteti iz drugih oblasti postojanja. Prilikom toga, nekako čudno uspješno se ignorišu i druge prateće pojave koje idu zajedno sa NLO-ima, kao što su abdukcije ljudi, mutilacija stoke itd!? (Ovo čovjekovo iracionalno rezonovanje Kastaneda je objašnjavao posljedicom njegovog osjećaja bespomoćnosti kad se o ‘predatoru’ radi a koji mu je poznat na jednom dubokom, podsvjesnom nivou.)
Nadalje, trebamo se zapitati da li su Njemci imali i ove sposobnosti (koje navodi B. Bartholic u vezi sa NLO-ima):
Citat:
Mi smo ovdje suočeni sa jednom inteligencijom koja ima sposobnost da:
• ‘usisa’ auto sa ceste zajedno sa svima koji se u njemu nalaze a da to niko ne primjeti;
• ulazi u ljudske umove i nastambe danju ili noću;
• interveniše na bebama i za vrijeme dok se još nalaze u materici;
• neprimjetno otima malu djecu direktno iz njihovog kreveta ili sa igrališta;
• mijenja dinamiku u intimnim vezama ili ljubavnim odnosima između ljudi;
• prouzrokuje bolesti;
• stvara psihičke probleme i ovisnost od droga;
• pokreće ratove i mutira ljudske generacije u sklopu njihovog programa “Razmnožavanje kroz ljubav”.
Ukratko rečeno, postoji dosta indikacija da svako teoretiziranje na temu njemačkog porijekla NLO-a, podrazumijeva ništa drugo do – mlaćenje prazne slame.
Pozdrav
Prijava
FAQ
Pretraživač
