U vezi sa astmom, postoji i jedna teorija koja bi mogla biti veoma bitna a ima i logike. Prvo čega moramo biti svjesni, to je činjenica da farmakomafija već odavno kontroliše medicinu na principu “pacijent izlječen - potrošač izgubljen” (eng. “Patient cured, a customer lost.”). Pojam “izlječenje” (eng. “cure”) je takođe odavno izbačen iz riječnika i njega su zamijenili pojmovi “tretman simptoma”, “kontrola simptoma” itd. Naravno, pacienti koji pate od hroničnih bolesti i koriste “lijekove” koji samo kontrolišu simptome ili posljedice tih bolesti, najveći su potrošači. Na njima farmakomafija zarađuje milijarde dolara.
Nekima je možda poznato to da je trebalo 10 godina kako bi se u medicini zvanično prihvatilo otkriće one dvojice australijskih doktora da čir na želucu uzrokuje bakterija Helicobacter Pilory i da se on može izlječiti prilično brzo uz pomoć odgovarajućih antibiotika. Zašto? Pa zato što su antacidi, sredstva za kontrolu želudačne kiseline, donosili milijarde dolara farmakomafiji, tako da ovoj nije bilo u interesu da žuri sa prihvatanjem tog novog otkrića.
Slično i sa tzv. Kronovom bolesti, u međuvremenu je otkriveno da se tu vjerovatno radi o istoj bolesti koju kod životinja nazivamo Jonesova bolest ili paratuberkuloza a uzrokuje ju Micobacterium paratuberculosis i može se liječiti antibioticima iz grupe makrolida.
Čini se da je isti slučaj i kad je astma u pitanju!?
Već odavno je otkriveno da bi ta grupa simptoma koji se odnose na poteškoće kod disanja tipične za astmu, mogla biti u direktnoj vezi sa infekcijom bakterijama Chlamidia pneumoniae (i Mycoplasma pneumonie). U istim naučnim radovima se tvrdi i to da su pacijenti koji su bolovali od astme bili uspješno tretirani antibioticima iz grupe makrolida.(Veza između nekih bolesti kao što su Multipla skleroza, reumatoidni artritis, zakrčenje krvnih sudova itd. sa infekcijom hlamidijama, takođe je implicirana u naučnim radovima!)
Nadalje, situaciju komplikuje i to što čovjek danas ima dosta razloga da se boji doktora više nego bolesti. Oni su uveliko potkupljivani od strane zastupnika farmaceutskih kompanija tako da propisuju određene “lijekove” za određene bolesti ili bolje rečeno, dobijaju procenat od vrijednosti propisanih “lijekova” ili im se to isplaćuje u obliku plaćenih putovanja i svih troškova vezanih za kojekakve simpozijume koji se obično održavaju na nekim egzotičnim mjestima. Tako, nije nikakvo čudo to što je veliki broj doktora prilično brz na obaraču kad je u pitanju dijagnostika astme i propisivanje kojekvih pumpica koje sadrže bronhodilatatore, kortikosteroida, antihistaminika itd. Nadalje, običan čovjek ima tendenciju da vjeruje doktoru, te se psihički veze za dijagnozu i poistovjećuje se sa svojom ("neizlječivom"!?) bolesti čak i u slučajevima kad ne boluje od nje. Ignorantan kakav jeste, on onda slijepo slijedi uputstva dubioznih doktora.
Nadalje, doktori mogu izgubiti radnu dozvolu ukoliko ne prate zvanični protokol tretmana određene bolesti (u prijevodu, to je kazna za one doktore koji ne prate diktat farmakomafije). Tako, u slučaju astme, bez obzira na to što su mnogi riješili problem ili bolje rečeno POTPUNO SE IZLJEČILI (i ne moraju više da se pate i koriste one skupe pumpice!) upotrebom makrolidnih antibiotika kao što je Azithromycin (Zithromax), još uvijek je teško naći (pogotovo u zapadnim zemljama) nekog doktora koji će biti voljan da propiše veću količinu ovog antibiotika u vezi sa tretmanom astme.
Zbog specifičnog načina parazitiranja ćelija (“ugrađuju” se u njih i stvaraju “zaštitni film”) ove bakterije je teško tretirati, tako da je obično dužina tretmana nekih 6-12 ili 14 sedmica, pa i više!? Doza za odrasle osobe od 1000mg, jednom sedmično, navodno se pokazala prilično djelotvornom.
S obzirom da se radi o dugotrajnoj terapiji antibiotiocima, istovremeno je potrebno imati i neku potpornu terapiju, pogotovo, nadomiještati bakterije crijevne flore (‘Acidophillus’, jogurt itd.); a vitamini C i E, bijeli luk itd. takođe mogu biti od pomoći.
Naravno, kad ove bakterije oštete tkivo disajnih puteva, kod svake iritacije raznim alergenima, dolaziće do njihove konstrikcije i simptoma alergije, odnosno, astme. Tako je potrebno izbjegavati bar neke glavne alergene koji se donekle mogu izbjeći, kao što su prašina, sumporni dioksid (na sumporu bazirani prezervansi i aditivi koji se normalno koriste kod proizvodnje hrane i pića; natrijev glutamat – MSG – aditiv za poboljšanje ukusa jela je takođe impliciran među sredstvima za podsticanje astmatičnih napada a normalno je zastupljen u Vegeti i drugim prehrambenim proizvodima; boje i zaslađivači zubnih pasti na bazi saharina i petroleja; perje, obično iz jastuka; treba smanjiti konzumiranje soli; sredstva koja joniziraju zrak negativnim jonima kao lampe od himalajske soli, “Elanta ionisers” itd. i tako ga pročišćavaju, mogu biti od pomoći.)
U dosta slučajeva astme, pogotovo kod djece, imuni sistem može kasnije da prevlada i tako dođe do poboljšanja ili spontanog izlječenja. (Na žalost, djeca su upravo i najčešće žrtve medicinsko-farmaceutskog kartela i neinformisanih roditelja!)
I na kraju, ukoliko se ide na liječenje bolesti, onda se čini da
makrolidni antibiotici imaju dobar efekat a od alternativnih sredstava,
postoje i tvrdnje da MMS takođe može da bude uspješan.Ono što je sigurno, to je da u današnjim vremenima, odgovornost za svoje vlastito zdravlje kao i zdravlje naše djece, moramo preuzeti na sebe lično, koliko god je to moguće.
...
Prijava
FAQ
Pretraživač
